2E STADSDICHTER VAN WOERDEN.

 

Op 30 maart 2013 werd Marco van der Bij verkozen tot nieuwe stadsdichter van Woerden.

Marco is Woerdens tweede stadsdichter. Hij Volgde Najiba Abdellaoui op die de 1e stadsdichter was.

 

In 2009 hebben Jan van Es (Woerdense Courant) en Karel van den Bosch (KUVO) het initiatief genomen om in onze gemeente het fenomeen stadsdichter te introduceren. De directe aanleiding voor het aanstellen van een staddichter was het overlijden van Gert van Spanje, die bekend stond als volksdichter van Woerden, regelmatig toepasselijke gedichten in de krant publiceerde, bij gelegenheden als Koeiemart, de eerste lentedag enz. en ook bereid was om bij gelegenheid, meestal vrolijke en blije gedichten voor te dragen bij tal van gebeurtenissen. Een dichter in hart en nieren en een echte volkdichter die tot op hoge leeftijd zelf voordroeg en mensen een zonnetje in het hart bezorgde met zijn overwegend vrolijke gedichten.

 

 

2e Stadsdichter

Marco was stadsdichter van maart 2013 tot 22 april 2016.

Hij nam afscheid tijdens het eerste Dichterbal in thater het klooster.  (Meer info dichtersbal.)

Hier onder, bij stadsgedichten, staan de links naar Marco's 35 stadgedichten, met daarbij vermeld de aanleiding voor die gedichten.

 

Columnist Marco.

Marco schrijft ook columns op deze wensite, nieuwsgierig? klik hier.

 

Bundel

Aan het einde van de zittingsperiode is er een bundel verschenen "Door mijn Bril" met al Marco's stadsgedichten en nog veel meer.

onderaan deze pagina meer info over Marco zelf.

zie ook dit verslag van de strijd om het stadsdichterschap.

 

De Gedichten.

Alle gedichten van een stadsdichter zijn/worden in de Woerdense Courant en op deze site gepubliceerd.
Ook zijn er, elk jaar (educative) poezië-projecten voor het onderwijs, i.s.m. de KUVO. Ook daarbuiten worden door Cultuurlokaal i.s.m. diverse partners acktiviteiten rond poezië opgezet vooral om vooral (jonge) mensen te interesseren voor deze bijzondere en voor ieder toegankelijke kunstvorm.

Naast Marco heeft ook een van de finalisten van 2013, Erik Thuis, meegewerkt aan projecten en het meer bekend maken van Poezie als uitingsvorm.

Marco: beknopte CV

Marco van der Bij, 42 jaar en beroepsdromer.Vader van twee prachtige dochters van 13 en 15 jaar  Singer songwriter, en tekstschrijve/ componist voor BruusQ.

In 2011 begonnen met dichten, omdat je in liedjes altijd heel erg gebonden bent aan vorm, en ik  ook wat vrijer wilde schrijven. Enkele van zijn gedichten kun je vinden op www.marcovanderbij.blogspot.nl  .

Marco is van plan om nog heel veel meer te schrijven, en altijd op zoek naar mijn grenzen. Zijn lijfspreuk is: "Ik ben van mij"!
 

 

 

Publicaties

In de tussentijd, min of meer per ongeluk, twee bundeltjes gemaakt met Hanneke Verbeek over de zeven hoofdzonden (letterlijk in zeven dagen gemaakt , en over de zeven deugden, beide waarschijnlijk niet meer te koop.

wel te koop zijn twee ander bundels "omdat alles verandert" (2013) en "even verderop"(2015)

en dan natuurlijk IN 2016 de bundel met stadsgedichten

"DOOR MIJN BRIL"

te koop via cultuurlokaal en via diverse winkels zie dichterbal.

 

Marco, de tweede stadsdichter van Woerden. (Uit nawoord in "door mijn bril")

Maar nu eerst nog afscheid nemen van Marco van der Bij.

  • Marco, die ik alleen maar kan omschrijven als een dichter, tekstschrijver, poëzie-promotor, muzikant, zanger, enz... met een bijzonder groot hart voor onze, Woerdense, samenleving.
  • Marco, die onvermoeibaar meewerkte aan educatieve poëzieprojecten voor de scholen van de KUVO.
  • Marco, die, bijna, altijd gevolg gaf aan verzoeken om voordrachten te geven bij culturele evenementen en bij maatschappelijke gebeurtenissen.
  • Marco, die geen gelegenheid voorbij liet gaan om op te treden als poëzie- en cultuurpromotor.
  • Marco, die ook buiten Woerden onze stad vertegenwoordigde en promootte bij nationaal culturele activiteiten, daarbij altijd uiting gevend aan zijn betrokkenheid en liefde voor poëzie en onze gemeenschap.

Marco heeft ons drie jaar lang verwend, verwonderd, verbonden, geïrriteerd, geboeid, geprikkeld, geamuseerd, geïntrigeerd met zijn gedichten. Het afscheid is onafwendbaar maar zeker is dat we hem zullen missen. Misschien is dat het best onder woorden te brengen door de slotregel uit zijn een na laatste gedicht ‘Zwartkijker’ wat om te buigen.

 

“We hebben het je nog nooit hardop durven zeggen maar wij hebben je zo ongelofelijk lief”

Marco, dank voor drie mooie jaren,
Karel van den Bosch

 

de Stadgedichten van Marco

  1.    Nachtcultuur         Maart 2013
  2.    Babylon                Maart 2013
  3.    Kroongetuige         April 2013
  4.    Twee Minuten           Mei 2013
  5.    Veilige Haven            Mei 2013
  6.    De Courant            Juni 2013
  7.    Stad op stelten       Juni 2013
  8.    Lokale Radio            Juli 2013
  9.    De WVW                aug 2013
  10.    Schatkamer           sept 2013
  11.    Vakantie              sept 2013
  12.    Koeienmarkt        okt 2013
  13.    Het Klooster        okt 2013
  14.    Politiek                nov 2013
  15.    Kerstmis              dec 2013
  16.    Spelen                 jan 2014
  17.    Woerden Dictee   feb 2014
  18.    Oude rijn             mrt 2014
  19.    Lete tunu M         apr 2014
  20.    Jazz Fest.            mei 2014

  21.    Station                juli 2014
  22.    Vlucht MH 17       juli 2014
  23.    Westdampark     sept 2014
  24.    Herfst                 okt 2014
  25.    Ziektebeeld        nov 2014
  26.    Stad?                 febr 2015
  27.    Seisoenswissel  april 2015
  28.    Schrikbeeld        mei 2015
  29.    Haringparty       juni 2015
  30.    Vluchteling        sept 2015
  31.    Oorlog               okt. 2015
  32.    Parijs                 nov 2015
  33.    Belofte              dec 2015
  34.    Zwartkijker        feb 2016

 

35e en (voorlopig) laatste stadsgedicht   

 

Afscheid


Alsof ik vreemd moet gaan
jij mij liever niet los laat
zwijgt
blind akkoord gaat
om alles te ontlopen

 

mijn ruggengraat
laat mijn schouders naar elkaar zakken
dreigt
mijn trots te knakken
onmogelijk te ontkomen

 

de angel akelig
verankert in het zoet
van mijn slagader
onze hoofden haaks tegenover elkaar
hoop voortvluchtig
we besluiten dat wat toch wel komt
ver voor ons te laten
het onvermijdelijke af te plakken
het onbegrijpelijk af te kappen

 

jij huilt, laat me lachen
ik ga stuk terwijl we wachten
op de verwoestende woorden
dit pad loopt
voor nu dood

 

Marco van der Bij

apr 2016

 


 

 

 

 

 

 


 


Lees verder: