stadsgedicht 20

Jazzfestival

ze gaapt
zich traag uit winterslaap
vangt de eerste gulle lach
van gekrulde lippen
die klinkers over straten zingen
opgevuld met oe's en aahhhs's
beantwoord met een akkoord
dat maar even lijkt te bestaan

drums en loftrompetten
steunen kreunend
opgewonden klanken
van gillende gitaren
trillende bassen schudden woorden
tillen tonen
naar haast schokkende hoogtepunten
die je niet meer kan verstaan

opgejaagd schuimt het bier
over eerder nog verlaten pleinen
grenzen verdwijnen
de menigte golft

mijn stad is eindelijk
klaar
wakker

Marco van der Bij

Woerden 7 mei 2014

Jazzfestival altijd een mooie dag voor Woerden, gemoedelijke sfeer en de meest mooie en meest waanzinnige muziek om naar te luisteren. Altijd en hoop gezellig, goedlachs volk op de been, tijd voor een gedicht dacht Marco van der Bij, Het negentiende alweer.