Stadsgedicht 23 Akoestival & KunstPark

Afgelopen zondag was in het Westdampark het, goed bezochte, Akoestival en KunstPark. Muziek, singers-songwriters en kunst in "de vrije natuur" aangevuld met een vrolijk en blij publiek. Dat schreeuwt bijna om een gedicht. Zo dacht ook Marco van der Bij.

Stadsgedicht 23

Westdampark

Vanaf de houten hangbank
berooft een steelse blik
speels de jongens
van hun stoere gezicht
met bloosrood op hun dun behaarde kaken
begluren ze de broze vormen
van de blonde vamp

verderop vrijen

blote voeten
in geschoren gras

schrikken jonge mussen
van krakend grind
een oude man wandelt zachtjes verder

zijn wollige hond
snuffelt onrustig
schuurt zijn neus
tegen de groenbruine bast
van de oude kastanje
die met haar toppen
prachtbeelden in spiegelwater vertroebelt

ik kijk
wacht geduldig
de krachtige rimpels sterven langzaam weg
van ver over de brug
nadert kindergeschater

het is zondag

Marco van der Bij, 9-9-2014
 

Meer gedichten van Marco