Burgemeesters over het Molukse leed

Burgemeesters van 15 gemeenten met veel Molukse inwoners, waaronder Woerden, doen een oproep aan de regering het hun aangedane leed te erkennen wat ontstond toen ze zeventig jaar geleden naar Nederland werden gebracht Ook vinden de burgemeesters dat meer moet worden geïnvesteerd in de Molukse gemeenschap. De volledige tekst van de oproep staat hieronder.

ERKEN HET MOLUKSE LEED
Op 21 maart is het 70 jaar geleden dat Molukkers, ofwel KNILAmbonezen,
voor een tijdelijk verblijf van maximaal zes maanden naar
Nederland werden gebracht. 21 maart 1951 is de datum dat het eerste
schip in Rotterdam aankwam. Het betrof geen vluchtelingen, asielzoekers
of migranten maar loyale militairen die in het Nederlandse leger hadden
gediend. Zij kwamen met hun gezinnen. De militairen hadden niet alleen
gediend, maar ook gevochten uit naam van onze koningin.

Desalniettemin werd deze groep mensen niet met alle egards ontvangen
in Nederland. Van een warm bad vol dankbaarheid was geen sprake. Het
werd een ijskoude douche. De Ambonezen werden weggestopt in kampen
die kort daarvoor nog door de Duitse bezetter waren gebruikt. De strijders
voor de Nederlandse belangen werden zelfs ontslagen uit het leger. En
van een snelle terugkeer was helemaal geen sprake meer. Er was veel
leed, onbegrip en woede. Deze littekens zijn tot op de dag van vandaag
nog voelbaar in de Molukse gemeenschap.

Wij als burgemeesters die zich verbonden voelen met de Molukse
gemeenschap, menen dat het hoog tijd is voor een betekenisvolle stap.
Het zou het nieuwe kabinet sieren om het bijzondere historische moment
dit jaar aan te grijpen om tegenover de Nederlandse samenleving te
erkennen dat de wijze van ontvangst en opvang destijds Nederland
onwaardig is geweest en dat dit diepe sporen heeft nagelaten, tot op de
dag van vandaag.

De erkenning van deze situatie is van groot belang omdat de onvrede, die
wij als burgemeester hierover nog steeds aantreffen, ertoe leidt dat velen
binnen de Molukse gemeenschap ook nu nog moeilijk naar de toekomst
kunnen kijken. Zeker bij de jongste generaties zal een dergelijk gebaar
veel pijn weghalen.
In aanvulling hierop zal er vanuit het kabinet ook meer geïnvesteerd
moeten worden (onder andere via gemeenten met Molukse wijken) in de
Molukse gemeenschap. Hierbij gaat het wat ons betreft om versterking
van de Molukse identiteit, cultuur en geschiedenis maar ook om
versterking en ondersteuning op sociaal en economisch gebied.
Daarbij valt te denken aan projecten om de Molukse geschiedenis in het
onderwijs in te passen, meer aandacht voor Molukse ouderen, het
versterken van jongerenwerk in de wijken en tentoonstellingen en
projecten om de Molukse cultuur levend te houden.

Molukkers in Nederland hebben een grote verbondenheid met elkaar. Dat
blijkt ook wel uit de diverse Molukse wijken en de wijze waarop Molukkers
zich verbinden binnen gemeenten waar geen Molukse wijken zijn. Aan de
andere kant zien we Molukkers in alle geledingen van de Nederlandse
samenleving die er in slagen hun toekomst vorm te geven.
Er is ook een groot aantal rolmodellen. Molukse mannen en vrouwen,
jongens en meisjes, die boven zichzelf zijn uitgestegen en een
voorbeeldfunctie vervullen. Het prachtige, onlangs uitgebrachte boek
‘Rolemodels, 70 Molukse succesverhalen’ is daar het bewijs van.
Er is sprake van een enorme veerkracht. Men verstaat de evenwichtskunst
tussen respect en aandacht voor de eigen geschiedenis en het
vooruitkijken naar de toekomst in Nederland. Dit vereist blijvende
aandacht naar toekomstige generaties gezien het verleden.

Er zullen dus van alle kanten stappen moeten worden gezet. Vanuit de
Nederlandse samenleving en overheid een erkenning van het leed dat is
aangedaan. Aan de andere kant moet er worden gekeken naar de
toekomst. Voor de Molukkers van toen, maar ook zeker de Molukkers van
nu en straks. Want zoals het boek Rolemodels beschrijft: ‘Je kan niet
hopen op een beter verleden, maar wel bouwen aan een hoopvolle
toekomst.’

Laten we dát doen. Na de erkenning van het aangedane leed uit het
verleden kunnen we door met de toekomst. Wij als burgemeesters zijn
trots op de Molukse gemeenschappen in onze gemeenten. Omdat onze
Molukse inwoners in het algemeen goed hun weg vinden in de
Nederlandse samenleving, mét aandacht voor hun culturele identiteit. Er
zijn talrijke individuele voorbeelden van Molukkers die maatschappelijk
slagen. Toch zien wij nog altijd achterdocht ten opzichte van de overheid.
Een landelijk overleg zou helpen om deze achterdocht weg te halen.
Voorheen was dat overleg er, alles is nu neergelegd bij gemeenten. We
zien uit naar de samenwerking en een mooie toekomst.

• Sjors Fröhlich, burgemeester Vijfheerenlanden -
• Victor Molkenboer,burgemeester Woerden -
• Marco Out, burgemeester Assen -
• Paul Depla, burgemeester Breda -
• Gerdo van Grootheest, burgemeester Culemborg -
• Tom Horn, burgemeester Epe -
• Elly Blanksma-van den Heuvel, burgemeester Helmond -
• Niek Meijer, burgemeester Huizen -
• Martijn Vroom, burgemeester Krimpen aan den IJssel -
• Roderick van de Mortel, burgemeester Vught -
• Han Weber, burgemeester Zuidplas -
• Karel Loohuis, burgemeester Hoogeveen -
• Mieke Damsma, burgemeester Midden-Drenthe -
• Peter Oskam, burgemeester Capelle aan den IJssel -
• Hans Beenakker, burgemeester Tiel