Jong & Kaas. Stadsgedicht 8

Op 2 juni j.l. was deTraditionele Graskaasdag. Het Kaaslied werd gezongen, er waren muzikale optredens en de eerste graskaas van het jaar werd geveild. De stoet van boerenkarren met paarden en oldtimer tractoren, de veilingmeester, de kraampjes…dat maakte veel indruk op onze jongste inwoners. Door hun ogen bekeek stadsdichter Helga Huisjes deze dag.

Jong en kaas

Zaterdag was ik in de stad;
overal kraampjes met vlaggen, 'k vergat
wat juf ons verteld had: "een speciale dag"
maar ik wist niet meer waarom nou en wát.

Ik dacht: het gaat over schoenen dit keer;
glanzend gepoetst bij een sjieke meneer
en doffe van hout zoals opa steeds draagt
of aan poten van paarden; 'k heb mama gevraagd:
"Dat zijn hoeven aan benen", weer iets geleerd.
Ik hoorde een stem: "Gefeliciteerd!"
Iets geels in de verte, voor wel tienduizend euro
verkocht aan een man; die ging op de foto.

Opeens kwam een meisje voorbij met een dienblad
en toen wist ik weer wat juf ons gezegd had.
Ik proefde een stukje, het smolt op mijn tong
Zo romig en zacht, iemand zei: "dat is jong".

Ik woon in een kaasstad, wat een geluk.
Later haal ik voor mezelf een groot stuk!

Helga Huisjes
Stadsgedicht Graskaasdag  Woerden, 2 juni 2018

Meer (stadsg)edichten van Helga Huisjes op haar eigen pagina's.