Mathilde Kaptein: "Een vergeten bladzij" (reprise)

Dit gedicht van onze jeugddichter Mathilde is een "doordenken" n.a.v. een eerder gedicht over vluchtelingen en hoe wij, hier in Nederland, hier in Woerden, ermee omgaan "Een vergeten bladzij" reprise gaat over (on)veiligheid, (on)rust, (on)baatzuchtigheid en (wan)hoop na de vlucht.

Een vergeten bladzij (reprise)

Nog steeds volg ik een bloedend spoor
Het leidt naar een grote groep
Kinderen worden ingeladen
Vliegend naar veiligheid

Ik hoor een arme vrouw
Gillend van blijdschap
Zij mag naar Nederland
Om ook een kans te krijgen

Een oude zwakke man
Krijgt centen toegestopt
Hij kan ook weer kopen
Waar hij van leeft vandaag

Maar al die hulpverleners
Kunnen dit niet alleen
Wij moeten elkaar kracht geven
Want samen kunnen wij het aan

Een vergeten bladzij (reprise)

Dit gedicht gaat over de hulp die verleend wordt. Het is een soort gevolg op eerdere gedicht, een vergeten bladzij. Toch is alle hulp die verleend wordt niet genoeg, dus moeten wij samenwerken om het voor elkaar te krijgen.