Stadsgedicht 03: "4 mei - vier mij"

Het is weer 4 mei geweest en er waren veel mensen die meededen door twee minuten stil te zijn, op de meeuwenlaan, op de Dam of thuis voor de buis. 'Tijdens dodenherdenking zette het pijnlijke contrast tussen het comfort van ons luxe leven en het onmenselijke leed van de verhalen op tv stadsdichter Nienke Gorter aan tot het schrijven van het volgende gedicht.'

4 mei - vier mij

Met koffie en koek
In weemoed gedoopt
En een pak zon op de schenen
Even de kleren scheuren
Vergane tranen vangen
En een arm slaan om het trieste
Zelfs de fauteuil zinkt een ogenblik mee
Richting bodemloze zee

Maar met één vinger één knop
Implodeert het beeld
De koffie op de zon
Onder het schoteltje leeg
En een scheur door de tijd
Een snipper verlies en verdriet
Dwarrelt langzaam in mij
Naar de bodem van de vloer

Nienke Gorter,

       Mei 2016