Jannie Maakenschijn

 

Toen ik daarna kennis maakte met het werken in steen wist ik dat ik niet langer zou schilderen maar wel zou gaan beeldhouwen. Ik volgde daartoe cursussen in Frankrijk, in Woerden en bij Artibus in Utrecht.

 

Ik maak abstracte beelden, van o.a. serpentijn, albast en dolomiet. Kenmerkend voor mijn stijl is dat ik de steen vaak een deel van zijn oorspronkelijke ruwe vorm en huid laat behouden. Er is dus altijd een gepolijst en een onbewerkt gedeelte. Vanuit deze verschillen en schijnbare tegenstelling zoek ik naar een uiteindelijk harmonieuze vorm.

 

Daarnaast maak ik objecten van verschillende materialen, zoals o.a. hout, metaal, lood, gaas, steen soms in combinatie met plexiglas. Vaak zijn het gevonden voorwerpen die al een eerder leven hebben gekend.

 

Ik vind ze op straat, op het strand, in het bos, op de schroothoop, op rommelmarkten. Waar een ander aan voorbij gaat, daar blijf ik bij stilstaan en raap ze op. Het is boeiend ze om te vormen tot een nieuw object en ze zodoende een nieuw leven te geven. Daarbij loop ik soms tegen technische problemen op. Het is niet altijd eenvoudig de verschillende materialen met elkaar te verbinden.

 

Met de helaas in maart overleden Linschotense kunstenares Riek ter Maat, heb ik 'gesammtkunst' gemaakt; de combinatie van haar verf en mijn vondsten, verwerkt tot één geheel.

Deze bijzondere vorm van samen denken over en werken aan kunst heeft me zeer verrijkt en geinspireerd.

 

Inspiratie vind ik ook jaarlijks bij Leo Musch (Beauregard)in Zuid-Frankrijk.

 

Soms nodigt een object mij uit tot het maken van een haiku, een dichtvorm die dwingt tot het zoeken naar de kern van een impressie of een ervaring.