Topjazz op wereldniveau!

Rietheater organiseert, in samenwerking met Jazzin’ Woerden, Boy Edgar Prijs Winnaar Jasper van ‘t Hof! Dat betekend, morgen 28 januari, een avond topjazz op wereldniveau! Alle stijlen van freebop tot jazzrock, free-jazz en fusion kunnen langskomen want Jasper beheerst en waardeert ze allemaal. Nu eens niet op de grote buitenlandse podia maar gewoon in Woerden in 't Rie.

asper van ’t Hof verdient de prijs voor zijn imposante oeuvre, het resultaat van vijftig jaar professioneel musiceren. Zowel op piano als achter synthesizer en andersoortige keyboards heeft Van ’t Hof zich al decennialang als een genre-overstijgend instrumentalist en componist bewezen.

Jazz is altijd een ruim begrip gebleven voor Van ’t Hof die zich binnen alle stijlen van freebop tot jazzrock, free-jazz en fusion heeft begeven en zich ook na vijftig jaar niet op een bepaalde richting laat vastpinnen.

Zijn veelzijdigheid en lange staat van dienst is zo imposant dat de jury zich al bij het eerste beraad verbaasd afvroeg hoe het toch kan dat deze begenadigde toetsenvirtuoos de prijs nog niet eerder heeft gewonnen.

Voor een deel zal dat aan de nu eindelijk wel gelauwerde musicus zelf liggen. Jasper van ’t Hof is dan weliswaar zo Nederlands als Leidse kaas maar hij heeft zijn werkterrein al vroeg naar het buitenland verlegd. Vooral onze oosterburen herkenden in hem al snel een groot musicus met bovendien een zeldzaam sterke uitstraling op het podium. Zijn zogeheten X-Factor maakt nog altijd het verschil. Waar hij ook achter zijn klavier plaatsneemt, altijd lijkt er iets bijzonders te gaan gebeuren.

De bijzondere kwaliteiten van Van ’t Hof werden al in 1968 voor een breder publiek duidelijk toen hij samen met drummer Pierre Courbois doorbrak met de band Association PC. Courbois beschreef de toetsenist eens als een ‘positieve dwarsligger die altijd iets anders doet dan je van hem verwacht.’

En zo is het altijd gebleven. Hij speelde freejazz en werkte binnen dit metier samen met de allergrootsten, zoals tenorsaxofonist Archie Shepp. Tegelijkertijd hekelde hij de uitgangspunten van de freejazz die hij wel eens omschreef als een ‘podium voor muzikanten met een rafeltje.’

Samen met Courbois ontwikkelde Van ’t Hof een geheel eigen versie van de elektrische jazz, die hemelsbreed verschilde van de Amerikaanse fusion. Muzikaal avontuur nam daarbij een grotere plaats in dan het etaleren van instrumentale virtuositeit. Ook was de toetsenist een van de eerste Europese jazzmusici van naam die de synthesizer inzette als improvisatie-instrument.

Veel indruk, ook internationaal, maakte Van ’t Hof midden jaren zeventig met Pork Pie, een eclectische jazzrockband waarvoor hij de door hem zeer bewonderde saxofonist Charlie Mariano wist te strikken.

Terwijl hij graag de samenwerking zoekt, is hij ook een uitstekend solist. Niet alleen op piano of synthesizer maar ook op het kerkorgel wist hij al vroeg te imponeren.

Behalve als jazzmusicus pur sang in talloze kleine bezettingen was hij in de jaren tachtig ook de man die met gezelschap Pili Pili een belangrijke crossover met zogeheten ‘wereldmuziek’ maakte.
Van de pakweg tachtig albums die Van ’t Hof al dan niet met anderen uitbracht zijn die met zijn band Pili Pili internationaal het meest succesvol. Van ’t Hof richtte de band begin jaren tachtig op om zijn liefde voor Afrikaanse muziek uit met name Congo te koppelen aan jazz. Hij was het die de inmiddels wereldberoemde Angélique Kidjo in Pili Pili voor het eerst een podium gaf.

Hoe succesvol dit gezelschap ook was, Van ’t Hof wilde zijn leven niet aan één band of stijl wijden. Hij bleef op zoek gaan naar nieuwe samenwerkingen. En gelukkig voor ons vond hij zijn partners steeds vaker in Nederland. Hij werkte recent samen met onder meer saxofonisten Paul van Kemenade en Tineke Postma en slagwerkers Han Bennink en Jamie Peet.

Nadrukkelijk legde hij zijn oor te luisteren bij de jongere generatie jazzmusici, en de samenwerkingen resulteerden recentelijk al in enkele mooie platen, zoals No Hard Shoulder (2016) gemaakt met zijn kwartet ‘¼tet’ met Dick de Graaf (sax), Stefan Lievestro (bas) en Jamie Peet (drums).
Die samenwerking met zijn landgenoten heeft tot aangenaam gevolg gehad dat Van ’t Hof de laatste jaren veelvuldig in eigen land te bewonderen is. Jasper van ’t Hof mag dan voor velen een naam uit het verleden zijn, waaraan vorig jaar veel recht werd gedaan met een fraai carrièreoverzicht in de vorm van de verzamelbox Jazz Because, hij staat meer dan ooit met beide benen in de jazzactualiteit.