Wandelclub bij Sinar Maluku

De wandelclub bij de Sinar Maluku is net 2 maanden van start. Initiatiefneemster Elly is trots. Het is alweer het tweede initiatief dat uit haar handen georganiseerd wordt bij het wijkcentrum van de Sinar Maluku in Molenvliet. Wat drijft haar om deze ideeën leven in te blazen? Om dat goed te begrijpen moeten we eerst een stap terug op de tijdlijn van de geschiedenis.

Het is 1951 als een grote groep Molukken vanuit het Indonesische eiland Ambon de Rotterdamse haven binnenvaart. Veel mensen willen na de onafhankelijkheid in 1949 niet in Indonesië blijven.  In totaal kwamen er 11 grote boten vanuit Indonesie naar Nederland aan in Rotterdam van 21 Maart 1951 tot en met 22 Juni 1951, 

In Woerden kwamen er in totaal drie woonoorden, aan de Utrechtsestraatweg, de Singel en in de Kazerne. Het leven in deze woonoorden was niet al te luxueus. Het was krap en de voorzieningen waren schaars, de Molukken moesten vooral naar elkaar omkijken. Door de centrale ligging van de kampen mengden de nieuwe bewoners zich al snel met de oude. Dit gebeurde des te meer toen de kampen werden opgeheven en men verspreid over heel Woerden een vaste woning aangeboden kreeg.

Dit is het moment dat Elly nieuwsgierig wordt naar de nieuwe bewoners in haar buurt. In die tijd vooral nieuwsgierigheid naar de kinderen van de buurt. 'Wie zijn dat?, ging er door haar hoofd. Uit die nieuwsgierigheid ontstond contact, en uiteindelijk werden vriendschappen gesmeden. 'Het was een fijne tijd', vertelt Elly. 'Op bezoek bij Molukse vriendinnen kreeg ik altijd het lekkerste eten. De sfeer was altijd warm en open.'

Steentje bijdragen aan het geheel
Die sfeer bleef. Elly trouwde uiteindelijk met een Molukse man. 'In de familie van mijn man was veel liefde voor elkaar en de cultuur. Afgezien van het heerlijke eten wat er bereid werd, was iedereen ook ontzettend attent. Er was interesse in elkanders leven, en hulp was nooit ver weg als het nodig was. Dat is nog steeds zo trouwens. Mensen doen veel voor elkaar binnen de Molukse gemeenschap.'

Deze mentaliteit stimuleerde Elly zelf ook om zich actiever voor de ander in te zetten. Ze wilde graag haar steentje bijdragen aan het geheel. Het is eind jaren 80 als Elly vanuit dat idee een naaicursus begint bij de Sinar Maluku. Zelf heeft ze dan al jarenlang ervaring met naaien. De naaicursussen worden goed ontvangen. Menig cursist heeft het haken en steken tot in de puntjes van perfectie aangeleerd. En nu anno 2019, staat er dus een nieuwe activiteit in de startblokken, de wandelclub.