'Vroeger had Woerden drie ziekenhuizen.
Kiki Schippers schrijft in het AD over de zorg in Woerden en over hoe die veranderd is. Over wat het effect is op gebeurtenissen van alledag en op die welke met onze gezondheid te maken hebben in het bijzonder. Begin van de column; Er viel een man dood neer, midden in de stad. Hij was alleen en hij zat op een bankje, tot zijn hart het plots begaf.
Toevallige voorbijgangers veranderden in toevallige helden.
Er werd gereanimeerd, er werd een defiblirator gezocht en gevonden, de brandweer stopte, politie zette
de straat af met roodwit lint en na vijftien lange minuten kwam er een ambulance.
Ik sta ook op straat, mijn hartslag op 100. Winkeliers zijn naar buiten gekomen, moeders leiden hun kinderen weg van de plek, twee jongens lopen dicht naar het afzetlint. We kunnen allemaal niet wegkijken. Een van de reanimeerders is hoogzwanger.
'Waar blijft dat ding? Hoe lang ligt die man daar? Een half uur?' vraagt iemand. 'Langer!' roept een ander. 'Vroeger had Woerden drie ziekenhuizen! En nu moeten ze uit Leidsche Rijn komen!
Dit duurt te lang!’
Ze hebben in het Groene Hart Ziekenhuis zelfs een dependance Bodegraven, om ze daarheen te lokken. Vroeger ging iedereen gewoon nog naar Woerden.'