Versiervogel

Dit gedicht van Nienke Gorter is al bijna een jaar oud en heeft nog niet eerder op de nieuwssite gestaan. Het gaat enerzijds over Zegveld maar anderzijds over hoe kleine vrolijkheden of juist ergernissen, soms aanleiding kunnen zijn tot een column of een gedicht. Ben benieuwd of u Nienke's "kleine inspiratiebron"herkend in het gedicht "Versiervogel"..

Vrij gedicht

Versiervogel

Met de ene voet
De andere passerend
De hand tastend in mijn zak
Valt mijn oog
Op druipend nat
Met wit en bruin
Bellen trekkend
Op de ruit
Die mijn schoonmoeder
Gisteren nog lapte

De ooievaars die lappen niet
Die verspreiden slechts
Cloacaal vocht
Op de kerk, bij de bocht
Gemikt tussen de strepen
Van het enige zebrapad
Dat Zegveld rijk is
En op de buitenspiegel
Van mijn nieuwe buur

Als met groots vingerverf
Wordt het dorp verfraaid
Geen kindjes maar klodders
Gestrooid door het ooikonvooi

Grote vogels
Grote fletsen
Overal verspreid
Je kan klagen
Je kan kletsen
Maar toch ben ik verblijd

Die poep
Die hinkelvogel-kuikentjes-poep
Smeuïg, smeerbaar, ovaal
Siert het Zegvelds straatbeeld
Als ballonnen
Overal

Nienke Gorter, 2016