Marc; Colomn 1 "Alles op de grote hoop"

Hierbij stellen wij u een nieuwe columnist voor. Omdat hij zowel muzikant, tekstschrijver als dichter is gaat het een wat andere column worden dan normaal gesproken. Geen puntige of breedsprakige verhalen maar een "verhaal" in dichtvorm. Niet verwonderlijk als je weet dat het gaat om Marco van der Bij, tot voor kort onze stadsdichter. Zijn eerste bijdrage

Ik heb de laatste tijd heel sterk het gevoel dat de (sociale) media een veel te grote invloed hebben. Iedereen kan zo maar van alles roepen, plaatsen zonder er echt bij na te denken.

Daarbij komt, dat men op die manier zoveel ellende over ons uitstort dat ik bijna het gevoel heb dat ik de echt erge dingen veel te snel vergeet en links laat liggen.

Alles op de grote hoop

Ik verlies mezelf
de televisie toont bizarre beelden
lucht fluit het valse
geluid van dreigende motoren
zwaar geronk voorspelt
voor vandaag zware baggerbuien
en zwartgeblakerd bloed

vliegtuigen braken de dood
uit hun bomvolle buiken
trekken rookgordijnen over arbeidershuizen
daken worden opengereten
muren gespleten
een deur hangt moedeloos verloren
naast zijn post vlak
achter de drempel ligt een versplinterd gezin

even verderop loopt een manke hond
over honderden gebroken doden
hij likt geronnen rood
van een asgrauw kindergezicht
zijn klagend gejank sterft
met het ondergaan van de zon
waaronder platgedrukte schaduwen
slecht lijken te slijten
en toch
stelt het me gerust

nog hooguit vijf dagen
voordat ook dit verhaal
in vergetelheid verzandt

Marco. 1/5/2016