Column Frans Lander over de kunstenaar Herman Prins

Herman Prins, is een vergeten kunstenaar, hij woonde en werkte tot zijn overlijden in 1989 in Woerden. Hij maakte muurschilderingen, gouaches, pen en potloodtekeningen enz, had exposities en was ook heel betrokken in het culturele leven van Woerden. Toch weten maar weinig mensen meer wie hij was en wat hij deed. Frans Lander "ontrukt"hem in zijn 4e column aan de vergetelheid.

Herman Prins, een groot Woerdens kunstenaar

Herman Prins (1922-1989) is een relatief onbekende kunstenaar uit Woerden. Dat is buitengewoon jammer, want zijn werk is meer dan de moeite waard en verdient aan de vergetelheid te worden ontrukt. Deze kunstenaar heeft twee muurschilderingen heeft gemaakt in het mooie Pavillon Néerlandais in de Cité Universitaire van Parijs (architect Dudok), heeft emailleerwerk gemaakt voor het Hofpoortziekenhuis, het Woerdense politiebureau, de voormalige Dijkstrahal, voor verschillende scholen in Woerden en vele andere publieke gebouwen in Woerden en omgeving.
Herman Prins verdient een plaats in de eregalerij van Woerdense kunstenaars vooral op grond van zijn vakkundige en kwalitatief zeer hoogwaardig emailleerwerk. Daarvoor ijvert de stichting Vrienden van Herman Prins.

Na het overlijden van Hermans’ echtgenote in 2014  werd veel van zijn werk -  helaas grotendeels nogal verwaarloosd -  aangetroffen in de voormalige woning van Herman. Via een contact met de zoon van Herman hebben Ilja Pronk, keramiste en voorzitter atelierroute Groot Woerden en Jan Pronk, secretaris Kunstkring Woerden zich over het werk ontfermd, het zorgvuldig opgeslagen, gecatalogiseerd en gefotografeerd. Samen met Frans Lander, cultuurfilosoof, vormen zij het bestuur van de Stichting Vrienden van Herman Prins  en willen ze het werk van Prins als Woerdens cultureel erfgoed behouden, restaureren, het aan de vergetelheid onttrekken en bekend maken bij een groter publiek, daarbij financieel ondersteund door verschillende fondsen, zoals het VSB Fonds Woerden, het Rabodichtbijfonds, de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen, het Cultuur Platform Woerden en het K.F. Heinfonds.

Het project omvat een boekje over het werk van Herman Prins, van de hand van Frans Lander, thans te koop bij boekhandel Libris en TIP, lezingen over zijn werk en verder allerlei vormen van publiciteit en twee exposities (aankoop van zijn werk is daar mogelijk.)

interview

In een interview met de Woerdense Courant van  30 april 1970 vertrouwt Herman Prins de lezer toe hoe hij tot zijn voorkeur voor het emailleren is gekomen.
“Vroeger heb ik van alles geprobeerd: boetseren, schilderen en dergelijke. Maar door de loop van de tijd kom je tot de conclusie, dat wanneer je in een kunstvorm tot een bepaalde hoogte wilt komen je je erin moet verdiepen…. Ja, waarom eigenlijk emailleren? Misschien omdat ik als kind al kennis heb gemaakt met een flessenoven. Daarbij was altijd de spanning of er iets goed uit zou komen. Het grafische is te beperkt. Het vuur, dat altijd een zekere spanning teweeg brengt, vind ik ook weer terug in email…Dat het vuur terugkomt in email zie je doordat de kleuren gevormd worden door het vuur en daarmee samenhangend de temperatuur.”

Emailleren.

Hier spreekt duidelijk de voormalige plateelschilder, die goed bekend is met het proces van het aanbrengen van kleuren middels de oven. Emailleren heeft veel gemeen met keramiek. In beide nogal ambachtelijke kunstvormen speelt het vuur een grote rol; beide vormen vergen veel inzicht en ervaring om tot goede resultaten te komen. Herman was als jonge man door zijn vader zeer vertrouwd geraakt met de glazuurkust en het effect van de oven op kleuren. Ook hier verkrijgt men evenals bij het emailleren een blinkend glad oppervlak. Begin jaren zestig begint Herman met emailleren te experimenteren en in de loop der jaren bouwt hij een indrukwekkende kennis en ervaring op van deze wel heel bijzondere kunstvorm. Email gloeit met al zijn kleuren, het verandert niet, is tijdloos, blijft helder en fris van kleur en ontleent zijn warme coloriet aan het vuur van de oven. Bij email denk je aan een glad rimpelloos oppervlak, waar corrosie geen vat op heeft, aan een rijk kleurengamma en aan de  zuiverheid van een glazuur, waarin het licht wordt weerspiegeld.
 

Herman was ook een begaafd tekenaar. Zijn stijl wordt gekenmerkt door puntige en strakke lijnen, vaak met een constructivistische inslag.
In zijn tekeningen, gouaches en emailkunst toont Herman zich een ras verteller; er valt veel te ontdekken. Bovendien hanteert hij een uitgesproken symboliek, in veel gevallen met Bijbelse reminiscenties. Mensen, vogels, vissen en bomen zijn zeer aanwezig in zijn werk, dat vaak ook een kosmische lading heeft. Herman was een kunstenaar op zoek naar het universele.

Frans Lander

EXPOSITIES

Er zal een kleine voor-expositie worden gehouden in galerie Van Slagmaat, Leidsestraatweg 36, op vrijdag 20 en 27, en zaterdag 21 en 28 november as. van 10.00 tot 17.00 uur.

Hoogtepunt zal zijn de expositie in het Zuwe Hofpoortziekenhuis van 12 december 2015 tot 23 januari 2016.

Er is ook een website: www.Kunstprinsherman.nl.